North Sea Film Festival, discussie en films!

Afgelopen weekend was het 4e North Sea Film Festival in het Amsterdamse Studio/K. Het was weer leuk om allerlei bekenden tegen te komen en me even een weekend bezig te houden met foto’s, films en andere kunsten in de duikwereld. Studio/K is normaal een gezellig filmhuis en wordt in een weekend van november helemaal omgeturnd in een soort biscoop voor allerlei films met als hoofdonderwerp: Water er op en er onder.

Per toeval won Linda kaartjes voor de openingsavond op vrijdag en konden we alvast van twee films genieten een avond voordat de rest van het publiek plaats konden nemen in de bioscoopzalen. Edward Snijders opende het festival met een toespraak en de introductie van de ere-gast André Laban. Hij was een duiker die werkte op de Calypso met Jacques Cousteau en bekend staat om zijn schilderijen die hij onderwater maakte.

Na de toespraak konden we genieten van een korte grappige film van André Laban die een duiker weergeeft die gouden munten vindt en daarna de film Great White Sharks of Guadalupe waarin we freedivers zien duiken met witte haaien. Daarna konden we met iedereen bijpraten en een drankje drinken onder het genot van een (luide) band.

Zaterdag waren we laat op het Film Festival. Ik zag een aantal bekenden van de avond tevoren en het was bij een aantal goed te zien dat het laat was geworden met een aantal wijntjes en/of biertjes. Na een kopje koffie met Linda Ferwerde namen we plaats bij de discussie over biodiversiteit die was georganiseerd. We gingen, tot mijn spijt, niet vooraan zitten om te voorkomen dat we per ongeluk deelnemer werden betrokken in de discussie geleid door Frénk van der Linden. het onderwerp was over biodiversiteit en er werden een drietal standpunten behandeld.

Stelling 1: De biodiversiteit in de Noordzee gaat naar de haaien!
Stelling 2: Biodiversiteit en de mens op de Noordzee gaan niet samen.
Stelling 3: Behoud van biodiversiteit is economisch niet interessant te maken.

Op het podium aan tafel namen een aantal bekende namen plaats:
Hans Nieuwenhuis van Ministerie Economische Zaken, Landbouw en Innovatie, Tom Grijsen van Greenpeace, Pim Visser van VisNed, Imre Schep van handlijnvissers (VBHL), Joop Coolen van Stichting de Noordzee, Michael laterveer van Diergaarde Blijdorp, Oscar Bos van Imares en Klaudie Bartelink van Duik de Noordzee schoon.

Ik had persoonlijk het gevoel dat de discussie goed verliep. Na elke stelling werd een filmpje gedraaid en konden twee mensen hier in anderhalve minuut hun mening over uiteenzetten. Daarna kreeg men de gelegenheid tot een discussie. Natuurlijk heb ik zelf een sterke mening over deze stellingen en dat zal mijn beschrijving over de discussie sterk beïnvloeden :). Zelf vond ik de Hans Nieuwenhuis en Pim Visser (toepasselijke naam!) erg vaag. Waar aan de ene kant van de discussie sterk om oplossingen vroeg konden de heren slechts in algemene reacties terugvallen zoals: “er zijn gesprekken gaande”, “oplossingen gaan niet over 1 nacht ijs”,” implementatie kost tijd”. Concreet zijn er dus nog geen oplossingen en er bleef in die discussie een beetje om die brij heen draaien. Het is wel zonde dat enkel de visserij werd besproken terwijl er een hoop partijen op de Noordzee zijn die voor het welzijn kunnen zorgen. Ik liep weg met een gevoel dat er op het filmfestival de algemene mening heerst dat het 5 voor 12 is op de Noordzee en dat we iets moeten ondernemen om de natuur daar te beschermen en dit nog niet helemaal is doorgedrongen bij het ministerie van Economische zaken, Landbouw en Innovatie en VisNed.

Daarna werd het tijd om films te kijken. We begonnen met een blok van Exotische oorden waarin twee films werden gedraaid. We begonnen met Novaya Zemlya. Territory of Courage van Kiril Ivanov en ik moet eerlijk bekennen dat deze een beetje tegenviel. Er waren maar weinig onderwater beelden te zien en het leek net alsof ze tijdens een expeditie maar twee duiken hebben gemaakt. Wat ik wel erg interessant vond was het verhaal van Willem Barentsz. De expeditie probeerde sporen van deze zeevaarder te vinden en gingen aan land waar Willem Barentsz met zijn bemanning noodgedwongen overwinterde in het behouden huys. Heel abrupt leek de expeditie te stoppen en daarmee stopte ook de film.

Meteen hierna begon The Last Hunters van Steve Lichtag die het verhaal beschrijft van het eiland Pata Lembata waarop de laatste jagers op walvissen (voornamelijk de potvis) nog leven. In de film werd uitgebreid uiteengezet hoe de cultuur van het eiland in elkaar zat met een aantal mooie onderwatershots. Het was een lange, maar boeiende film. Aan het einde van de film kwamen een aantal mensen uit Europa langs op het eiland om de bevolking uit te leggen dat het niet goed is om dolfijnen en walvissen te vangen om van te leven omdat het slecht gaat met de populatie. Daar kreeg ik een beetje een tegenstrijdig gevoel bij. Wij Europeanen komen daar verkondigen dat men hun cultuur moet veranderen terwijl wij met grote visfabrieken op de oceanen de laatste vissen proberen te vangen terwijl deze mensen enkel vangen wat ze nodig hebben en letterlijk alles van de dieren gebruiken om te overleven. Daarom waren dit de laatste jagers die zullen stoppen met jagen en straks met toeristen de zee op gaan om te laten zien hoe mooi deze beesten eigenlijk zijn.

Tussen de films door hadden we even tijd om een drankje te drinken met vrienden en daarna snel te eten met Joop Coolen en zijn collegae voordat het volgende blok weer begon. Dit blok heette Variwater en liet een aantal verschillende films zien en ik heb de volgende kunnen kijken:

• Movie-Mente door Leonardo Sergiani
• Moonlight Poems door Elodie Turpin
• Squidilicious door Gary Hawkins
• Digital Intermediated Swimming door Lee Hyung-suk
• Stan van Samang door Bruno Vanherck
• Open Sea door Ante Zuljevic

Movie Mente was een leuk idee waar allerlei bewegingen van onderwater dieren was vastgelegd en uitgelegd. Moonlight Poems was iets liefs waar we allerlei nachtdieren zagen met een zoet gedicht. Squidilicious vond ik echt interessant waar een aantal amateur duikers op onderzoek gaan naar de parende pijlstaart inktvissen die verdwijnen nadat een aantal vissersschepen die op de grote dichtheid inktvissen afkomen. Digital Intermediated Swimming vond ik vreselijk, maar het zou kunnen dat ik de kunstvorm niet begrijp of zo.Stan van Samang en Open Sea waren beiden erg interessant en de moeite waard om nog te bekijken.

Na deze film was voor mij helaas het filmfestival over. De zondag moest ik weer aan het werk als maritiem instructeur. Aan de ene kant wilde ik de Oosterschelde film van Edward Snijders en Jeannette Parramore niet missen, maar aan de andere kant is het geven van de maritieme training ook ontzettend leuk. Na wat wikken en wegen had de laatste optie toch gewonnen en ik hoop dat ik nog een keer de gelegenheid kan vinden de film te bekijken. Ik heb in ieder geval een trailer gevonden die ik hieronder heb neer gezet.

Het 4e North Sea Film Festival was wat mij betreft een groot succes! Ik heb weer de kans gekregen om een groot aantal films te zien die ik normaal nooit tegengekomen zou zijn. Mijn complimenten voor Edward Snijders, zijn dochters en de vele vrijwilligers die ze om zich heen hebben verzameld die dit festival mogelijk hebben gemaakt!

Foto 1 – de koe van NSFF aan zee, genomen door Ron Offermans
Foto 2 – Frénk van der Linden, genomen door het Nationaal Historisch Museum
Foto 3 – Potvis, gehaald van de website van the Archnemesis
Foto 4 – Projector, een exemplaar uit een gratis beeldarchief