iPod vloog & koffie gemorst!
Rijd ik heel rustig over de A4, het was wat druk dus reed ergens richting de 90 of 100km/u, schiet ineens mijn koffiemok uit zijn houder tegen mijn deur aan terwijl mijn iPod van de stoel afvliegt. Toch maar eens een houder voor die iPod kopen en overal lag koffie.
Vlak voordat ik het 120km/u gedeelte op reed waar de A44 er bij komt was ik nog rustig aan het bijkomen van een iets te korte nacht (weer te laat naar bed) en ik hield al iets meer afstand van mijn voorganger. Niet kort daarvoor dacht ik eigenlijk dat het misschien wel een beetje asociaal was, een groot gat laten vallen, vooral op de linkerbaan. In mijn ooghoek zag ik wat zwalken, bleek een grote vrachtwagen te zijn die van de rechterbaan van de A4 naar rechts wilde om op het staartje van de A44 netjes rechts te rijden. Rook van het rubber schoot aan de beide kanten van de vrachtwagen omhoog terwijl hij alweer redelijk stabiel nog meer naar de rechterbaan ging richting de vluchtstrook.
Niet ver voor me flitste een auto dwars over de weg en voor me begon iedereen als een gek te remmen. Op zo’n moment denk je, dat kan ik niet meer beremmen, dus waarom proberen? Toch bleef ik doorremmen en stuurde ik heel strak langs de vangrail naar de kleine ruimte die mijn voorgang bij de vangrail overliet. In mijn spiegel zag ik de man die net nog verveeld achter zijn stuur zat te chagerijnen nu rechts langs me heen sturen tot zijn motorkap ter hoogte van mijn achter stoelen stil kwam te staan.
Hey, ik heb niets geraakt! 🙂 Wel koffie over mijn stoel en mijn iPod op de grond! Mopper!
De auto voor me, die bestuurd werd door een dame stond, schuin voor mijn auto en zag haar verstijfd achter haar stuur zitten. Ze stak haar duim alsof ze even wilde checken of het goed ging. Ik verzette mijn auto, want door de vangrail naast me kon ik niet de deur open doen en stapte uit. Vroeg even of het ook goed met haar ging, keek nog even bij de auto voor haar waarin twee meiden zaten met grote ogen. De auto die achter me reed en naast me tot stilstand kwam reed alweer weg en de dames met de grote ogen maakten ook aanstalten om er met gehaaste spoed vandoor te gaan. Waarom? Waarom kijkt men niet even of het goed is gegaan met de andere mensen? Zijn we zo gehaast?
Er waren twee auto’s die elkaar in een innige omhelzing vast hielden. De ene stond tegen de vangrail aan en de ander stond er schuin voor alsof hij de ander toen een stop moest dwingen door hem bruut tegen de vangrail af te snijden. De bestuurder in de afgesneden auto zat nog wat verdwaasd en geschrokken achter het stuur terwijl de man die hem “gesneden” de verdwaasde man aanraadde zijn motor uit te zetten. Koelvloeistof dat op het hete blok druppelde kwam onheilspellend in verdampte vorm onder de motorkap vandaan.
Iedereen die rond de twee auto’s tot een schrikwekkende stilstand waren gekomen begonnen alweer tussen de trage voortbewegende massa te begeven. Niemand is even uitgestapt om even te kijken hoe het met de gecrashte mensen is afgelopen. Ongelooflijk, ik heb wel de tijd genomen en was uiteindelijk maar 40 minuutjes later op mijn werk, iets wat je collegae en chef wel snappen denk ik! Het is overigens strafbaar als je doorrijdt terwijl je een getuige bent van zo een ongeluk.
Toen ik weer in mijn auto zat zag ik dat mij koffiemok weer op zijn plek stond en mijn iPod weer op de stoel. Naast de koffievlek, in mijn automatisme eerst opgeraapt en dan uitgestapt? Apart, er zit ook koffie op mijn deur! Mopper.
Wat was er nou gebeurd? De vrachtwagen ging naar rechts om naar de rechterbaan te gaan en had een van de A44 komende auto totaal over het hoofd gezien. Deze tikte hij met zijn voorbumper tegen de zijkant ter hoogte van het achterwiel en de auto ging over de breedte van de snelweg (4 banen) naar de linkerbaan waar hij een auto “afsneed” en tegen de vangrail aanreed. Twee auto’s hadden flinke schade en de vrachtwagen was wat verf kwijt. Ongelooflijk hoe je in de spits over de A4 kan glijden en slechts 1 auto raken. Knap!
