Programma van een skileraar

Another day in paradise. Het ritme zit er al helemaal in: Je moet op tijd opstaan en je gaat niet te vroeg naar bed. Elke dag lijkt eentonig, maar omdat je met mensen bezig bent lijkt het toch steeds te variëren. Ik dacht dat het misschien leuk is om mijn dag planning te sturen.

Mijn ochtend begint, zoals bij velen die het goed hebben, in bed. Iets voor half acht gaat eerst mijn wekker en dan die van Matthew en check ik even mijn iPhone, om wakker te worden. Om half 8 pak ik mijn boxen en zet ik het liedje: “Het is mijn dag” van Jochem Myjer aan. Vorig seizoen werd er elke ochtend door iemand “De poes van Tante Loes” gedraaid en mensen werden er van afhankelijk als wekker. Nu heb ik de taak op mij genomen met een nieuw liedje. Terwijl het liedje nog speelt spring ik onder de douche.

Om kwart over acht loop ik de deur uit met een aantal andere collegae en dan is het tien minuten lopen berg op naar de bushalte. Meestal kunnen we niet in de eerste bus, die om half negen langs rijdt, instappen omdat deze vol is. Als we geluk hebben komt er nog een andere, nieuw ingezette bus, of we moeten wachten tot kwart voor negen wanneer de volgende bus vertrekt. De bus rijdt er twintig à  vijfentwintig minuten over naar ons gebied Hochfügen en dat geeft ons de tijd om wat te schrijven, slapen, kletsen of muziek te luisteren. Deze weg is trouwens wel een ‘bottleneck’. Als er iets gebeurt dan sta je of heel lang in de file of je komt helemaal niet op je bestemming.

Rond 10 over negen zijn we boven en lopen we naar een restaurant wat we door het vroege uur helemaal voor ons zelf hebben. Daar eten we een ontbijtje, drinken wat koffie en trekken onze ski- of snowboardschoenen aan. Als het druk is worden we meestal rond half tien op de ‘Sammelplatz’ verwacht. Dan kunnen we de mensen een handje helpen met de juiste groep te vinden. De kinderplaats moet verder ook nog opgebouwd worden en kinderen die voor het eerst zijn moeten even voor skiën. We krijgen daar ter plekke te horen welke groep we hebben.
* Op de kinderplaats werken met 3, 4 of 5 jarigen.
* Kinderen licht gevorderd
* Kinderen ver gevorderd
* Volwassenen beginners
* Volwassen gevorderd
En indien nodig kunnen daar ook nog groepen tussen vallen, maar dan moet het wel redelijk druk zijn. bij volwassenen of oudere kinderen komen daar ook nog snowboard bij.

Dan geven we les van kwart voor tien tot kwart voor twaalf en hebben we twee uur pauze. Het gebeurt echter regelmatig dat er privé uren worden geboekt en die moeten dan in deze twee uur gegeven worden. Dan heb je een kwartiertje pauze en geef je privé-les van twaalf tot twee en om twee uur ga je weer verder met de groep tot vier uur. Gelukkig kunnen wij in het restaurant voordringen om eten te halen tijdens de lunch, dat kan je soms hard nodig hebben.

Om vier uur neem ik weer afscheid van de groep, afhankelijk van het niveau doe ik dat altijd op de piste om hun aandacht een beetje vast te houden, de laatste honderd meter kunnen ze vast wel zonder me skiën. Dan duiken we even het Skiraum in om onze spullen op te bergen en gewone schoenen aan te trekken. Tegenover deze ruimte zit de Gogola, een gezellige après-ski bar, waar we meestal een drankje doen terwijl we wachten op de andere collegae. Daarna nemen we de bus weer naar beneden naar Fügen. Om zes uur gaat de laatste, dus we moeten wel een beetje op de tijd letten.

Eenmaal in het dorp is het gebruikelijk om de Pizz Pub in te duiken voor een uurtje of twee après-ski. Maar het komt ook voor dat men er geen zin in heeft en dan gaan ze internetten in het naast gelegen hotel of naar huis. Op zondag dansen er Go Go Girls op de bar. Dit is waarschijnlijk voor de nieuwe gasten, die op zaterdag zijn gekomen. Après-ski duurt tot half acht en dan gaan de lichten wat feller branden en de muziek zachter. Het personeel wil de kroeg wat opruimen voor het avondprogramma. De kroeg stroomt wat leeg en wij stromen mee om wat te eten.

Sommigen zijn heel ijverig en koken thuis. Ik ga regelmatig bij Kohlerhof eten omdat we daar een drie gangen menu krijgen voor het luttele bedrag van zes euro. Na het eten druipen de meesten af en sommigen duiken weer de kroeg in. Het is ook wel afhankelijk of het druk is of niet. Soms is het zo gezellig dat je na het eten gewoon door feest. Na dit gebeuren duik je je bed in en begint de dag opnieuw.