Reanimatie geslaagd
Als je wat verder gaat in je duikopleiding dan komen er steeds meer handelingen en theorieën die je moet kennen en kunnen. Alle mensen die bijvoorbeeld de specialisatie NOB Redden en misschien ook wel PADI Rescue halen zullen een basis moeten kennen van reanimeren. Iedereen ziet dit vaak als een nuttig onderdeel, maar doen er daarna te weinig nog mee om adequaat te reageren. Althans dat vermoed ik.
Afgelopen zondag was voor mij een wake-up call dat het zo maar onverwacht fout kan gaan bij een mens. We hadden een maritieme training in het zwembad tot P.R. en ik een instructeur met een slachtoffer zagen zwemmen. De instructeurs snelden toe om het slachtoffer te helpen en ook een aantal cursisten lagen in het water. Rob riep om de brancard en ik legde het ding dat vlak naast me hing voorzichtig in het water. Daarna liet ik mij ook in het water zakken om te helpen het slachtoffer te ondersteunen. Dave had al gezien dat het slachtoffer uit het water geholpen moest worden en liet de kooi van de Helicopter Underwater Escape Training (HUET), waar we normaal auto te water mee oefenen, in het water zakken. Een voorbeeld van een HUET kan je hier zien.
Rob commandeerde iedereen naar de HUET toen deze klaar lag om het slachtoffer uit het water te tillen. Halverwege van de zwembadrand naar de kooi viel het slachtoffer weg en Rob wist hem bij te krijgen door een paar klappen in het gezicht te geven. Toen het slachtoffer in de HUET lag zag ik het apparaat rap naar het veilige droge verplaatsen. Toen ik het water weer uit was waren een aantal instructeurs bezig met een reanimatie. Even schoot door mijn hoofd, dit kan toch niet waar zijn, dit kan toch niet gebeuren? Men pakte er een Automated External Defibrillator (AED) bij en sloot deze aan. Ik overzag de situatie en zag geen ruimte meer waar ik nog nuttig kon helpen en besloot de cursisten aan de kant te houden. Het was druk en veel mensen kwamen aangelopen omdat ze eens polshoogte wilden nemen wat er allemaal gebeurde. Een drietal instructeurs zorgden ervoor dat deze mensen op afstand werden gehouden.
Vanuit het water werd al geroepen dat 112 gebeld moest worden, dus de hulpdiensten met zelfs een trauma-helicopter waren gewaarschuwd. Een instructeur stond op de uitkijk om ze op te vangen en zag met veel verbazing allerlei mensen aan komen snellen die op een of andere manier de oproep gehoord hadden en eens kwamen kijken wat er aan de hand was. Ze werden weer weggestuurd met de smoes dat we met een oefening bezig waren en in verwarring vertrokken ze weer.
De politie, brandweer, ambulance, rijkswaterstaat en de trauma helikopter waren al snel ter plaatse en namen bijna alle levensreddende acties van de instructeurs over die intussen alweer een hartslag hadden terug gekregen dankzij 4 klappen met de AED. Samen met de brandweer creëerden we nog meer ruimte om het slachtoffer heen om de broeders zoveel mogelijk bewegingsvrijheid te geven. Onder de vingers van de kundige broeders viel het slachtoffer nogmaals weg en voor de laatste keer werd hij met een defibrillator weer bij gebracht alvorens hij stabiel genoeg was om naar het ziekenhuis gebracht te worden.
Nadat het slachtoffer in veilige zorg van de hulpdiensten was werd besloten om de oefening die in de planning stond voort te zetten. Ben moest even met de politie spreken over wat er precies gebeurd was en of er eventueel slachtofferhulp nodig was en ik kreeg in eens de leiding van zijn groep tijdens de eindoefening. Een onverwachte verantwoordelijkheid! Maar alles verliep goed dankzij een enthousiast team en een hele harde stem van Floris.
Het slachtoffer is naar het ziekenhuis gebracht met een hartinfarct en is diezelfde avond nog gedotterd. Zondag lag hij alweer stabiel en maakte het gelukkig goed.
Het instructeursteam kreeg veel complimenten van de hulpdiensten. Achteraf ga je nadenken over dit soort dingen. Alles wat Rob, Ben, Dave en de anderen hadden gedaan, had ik dat ook zo adequaat gedaan? Ik heb wel de kennis, maar wat zou ik doen als het een keer menens is? Ik zou het vast niet verkeerd doen, maar extra kennis om het juiste te doen kan geen kwaad. Maar, niet alleen de kwaliteiten van het individu zijn belangrijk. Ik heb gezien dat het zeker zo belangrijk is dat het reddingsteam effectief handelt en goed op elkaar inspeelt. Het is in dergelijke situaties goed merkbaar wij veel met elkaar op trekken. Je kunt bijna zeggen dat het vanzelf liep met de 10 instructeurs, ondanks de grote groep cursisten (75 personen). Ook heeft het toegevoegde waarde dat wij altijd evalueren en regelmatig scenario’s oefenen. Niet voor niets dus! Deze man heeft geluk gehad dat zijn infarct in de nabijheid van kundige mensen met de beschikking over een AED plaats vond. Als hij op zee was geweest met zijn zeilboot, had hij het dan ook overleefd?.
