Trap ik er weer in…
Laatst heb ik mijn laatste 4×4 verkocht omdat ik er te weinig mee deed. Het was meer een blok aan mijn been dan dat ik er van genoot. Nu maak ik bijna dezelfde fout voor de tweede keer. Hoe was het spreekwoord ook alweer? “Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen…”
Toen ik klein was had mijn vader een prachtige grote, sterke auto. Het was een Toyota LandCruiser Customwagon VX met een 4,2L dieselmotor met 6 cilinders in lijn. Bas en ik hebben er heel wat ritjes in gemaakt en met de kunde van Bas hebben we er ook wat keren mee door het zand geploegd. Het was ontzettend gaaf!
Toen wist ik het. Ik wilde ook zo een auto hebben waar je overal kon komen. Ik zag mezelf al rijden door Afrika met mijn eigen 4×4. Bas was een groot fan van Land Rover en al gauw kocht ik ook mijn eerste. Ik heb er heel wat kilometers mee gereden en we zijn op plekken gekomen naast het asfalt waar de gemiddelde 4×4 auto niet komt. De auto die ik gekocht had was niet helemaal puntgaaf en toen ik hem begon op te knappen heeft hij daarna nooit meer een kilometer zelfstandig gereden.
Ik droomde nog steeds van verre tochten met een klassieke 4×4 (Land Rover) en kocht het ene na het andere barrel met het dromerige idee dat ik ze op zou knappen, maar na maanden/jaren tevergeefs proberen er tijd en motivatie voor op te brengen verkocht ik ze in nog slechtere staat weer door.
De laatste keer ruilde ik mijn project voor een APK gekeurde Range Rover. Nu zou ik klaar zijn met het hobby-verhaal! Niet meer opknappen! Maar de auto was niet voor niets goedkoop en het een na het ander ging stuk en ik bleef er braaf aan betalen. Mijn dromen van terrein rijden, verre tochten, makkelijke duikauto en allerlei andere smoezen bleken eigenlijk gewoon putten te zijn waar tijd, geld en aandacht in gegooid werd.
Enkele weken geleden besloot ik om volwassen te worden en af te stappen van die jongensdroom die me nu al ruim 10 jaar achtervolgde. Ik was lekker aan het duiken en daar wil ik me meer op richten in plaats van onafgemaakte projecten te starten om een droom te vervullen terwijl ik eigenlijk te druk ben in het hier en nu met leuke dingen. De Range Rover werd verkocht en een zware last viel van mijn schouders.
Nu heb ik iets nodig om mee te gaan duiken, een busje zou ideaal zijn. Vanwege de vaste lasten en de mogelijkheid om in Zeeland tijdens een duikweekend te overnachten ben ik op zoek gegaan naar een campertje. Al gauw kwam ik terecht bij een Westfalia busje en ik werd er helemaal enthousiast van. Ik kon allerlei reizen maken met het busje. Dit was geen vervoersmiddel, maar vrijheid! Hier heb ik ook een stukje eerder over geschreven. Je ziet misschien hoe enthousiast ik er over was en terecht, want het is een hele mooie bus met een degelijke kampeeruitrusting.
Maar nu doorzie ik eenzelfde fout die ik al eerder bij de Land Rovers vertoonde. Ik zet mijn zinnen op het ding en verzin het doel er bij. De normale methode is andersom, je hebt een doel en je zoekt de middelen om tot je doel te komen. Een Westfalia busje is heel erg duur omdat het een mooi compact busje is. Ik hoef helemaal niet perse zo’n duur exemplaar te hebben. Door mijn dromerige blik streef ik mijn oorspronkelijke doel bijna wéér voorbij.
Mijn doel is om een busje te hebben die niet teveel kost per maand, waarmee ik kan duiken, duikspullen in kan vervoeren, in kan slapen indien nodig en als het even kan ook niet 1 op 4 loopt qua brandstof. Laat ik nu eens doelgericht op zoek gaan in plaats van wegdromen bij allerlei dure opties. Ik denk nu eerst goed na welke vrijheid ik moet inlever alvorens ik mijn bezit mij laat bezitten met dank aan dit artikel.
