Range Rover geschiedenis – The old Floris online

In 1947 besloot een noodlijdend autobedrijf genaamd Rover een alles-kunner na te maken omdat een man hier wel brood in zag. De heren van Rover besloten een Willys MB US Army Jeep na te maken nadat eentje die overgebleven was van de oorlog en al jaren vuile klusjes opknapte voor Maurice Wilks versleten was. Dit bleek een groot succes en de spartaanse alles-kunners werden als warme broodjes verkocht en haalde het autobedrijf weer uit het slop. Deze alles-kunners werden bekend als Land Rovers.

Maar Rover was een autobouwer die luxe auto’s bouwde en het idee om een combinatie van een luxe Rover en spartaanse Land Rover te maken bleef broeien en dit resulteerde na vele hindernissen in de Range Rover die we nu kennen. Hieronder wil ik jullie de ontwikkeling van deze luxe terreinwagen in plaatjes laten zien.

Laat ik vooral beginnen met de opmerking; Range Rover is ook een Land Rover! Omdat het een totaal ander soort auto was heeft het niet de stempel Land Rover gekregen, maar desalnietemin is het er wel eentje. Land Rover rijders zijn ook gewend om naar elkaar te zwaaien en als ik in een Range Rover zit, vooral een klassieke, zwaai ik ook altijd lustig naar Land Rovers wat soms rare blikken oplevert.

Maar de Range Rover is niet direct begonnen onder zijn eigen naam. In het onderstaande plaatje zie je een Road Rover staan. Deze werd in 1951 ontwikkeld door Rover om een luxere ervaring te bieden voor mensen die wat terreinvaardigheid wilden inleveren.

Deze auto zou uitgerust worden met 2-wiel-aandrijving en werd verder gebouwd op een Land Rover 80″ chassis met wat Land Rover-achtige plaatdelen. Maar het succes van Land Rover was zo sterk en de verkopen gingen zo goed dat alle energie in de Land Rover zelf ging en dit project kwam op een laag pitje. In 1956 werd er weer een nieuwe Road Rover getoond met een heleboel aanpassingen. Het plaatwerk nam een wat meer “Rover” stijl aan en het idee om veel plaatwerk van de Land Rover te gebruiken werd losgelaten. Verder werd het chassis verlengd naar 98 inches en was de wielophanging voor onafhankelijk in plaats van de starre as die aanvankelijk was overgenomen van de Land Rover. De ontwikkelingen voor deze auto gingen goed en deze auto kwam erg dicht bij productie, maar op het laatste moment werd in het begin van de jaren 60 toch afgezien van de Road Rover Series II. Zie hier onder de foto van deze auto.

Het idee van een luxe versie Land Rover bleef hangen, maar het bleef slechts bij een idee tot men in 1964 naar de Amerikaanse markt ging kijken hoe men daar een voet aan de grond kon krijgen. Markt-analyst Graham Bannock raadde aan om de terreinvaardigheid van Land Rover te combineren met de luxe en comfort van de gewone Rover.

Intussen had de Buick V8 Rover al bereikt en het stond vast dat deze de krachtbron van de nieuwe luxe Land Rover zou worden. Verder besloot men een auto te bouwen waarvan het plaatwerk net als de Land Rover grotendeels uit aluminium bestond en met een kokerbalk chassis. De wielbasis werd vastgesteld op 99,9 inch en de vering zou als eerste Land Rover met schroefveren worden gedaan. En zo rolde in 1967 de eerste prototype; “The 100-inch Stationwagon” de fabriek uit en deze viel in smaak bij hen de bazen en het project luxe Land Rover kreeg het groene licht.

Er was een styling-team opgezet om voor een mooie auto te zorgen en verschillende ideeen werden getest. Een voorbeeld hiervan is hieronder te vinden. Ze hadden namelijk een auto op ware grootte nagemaakt met klei. Als je goed kijkt zie je nog steeds Road-Rover op de motorkap staan 🙂 Maar voor deze prototypes werd vaker de naam “100-inch Stationwagon” gebruikt.

Om de auto’s te kunnen testen op de weg zonder dat het bij nieuwsgierige mensen opviel dat een experimenteel ontwerp was van Land Rover hadden de prototypes een merkteken “VELAR” wat in het Spaans en Italiaans “geheim” betekent. Op 17 juni was het dan eindelijk zo ver en werd de Range Rover getoond voor het grote publiek via een persbericht en in oktober 1970 kon men de auto in het echt bewonderen op de “Earls Court motor show“. Vanaf september kon de consument de auto bestellen.

De vraag naar deze auto was zo groot omdat de Range Rover geen concurrenten had en tegen een zo lage prijs verkocht werd zodat het tot 1974 duurde om aan de vraag te kunnen voldoen en alle achterstalige bestellingen weg te werken. Voor deze auto werd voornamelijk groen licht gegeven om de Amerikaanse markt te veroveren en na 4 jaar kon pas de tijd en energie worden gevonden om dit te doen. Helaas waren de veiligheidseisen daar inmiddels aangepast en zou het te prijzig worden om de Range Rover in de Amerikaanse markt te introduceren.

De Range Rover was een 3-deurs auto en Monteverdi was de eerste die de stoute schoenen aan trok om in 1980 een 5-deurs Range Rover aan het publiek te tonen. Toen werd duidelijk dat het toevoegen van twee deuren niets af zou doen aan het stijlvolle vertoon van de auto. Zie hieronder de Monteverdi Range Rover.

Ondanks de mogelijkheden die Monteverdi met zijn 5-deurs Range Rover toonde bleef de Range Rover ongewijzigd. Maar het was ook niet nodig! In 1975, 5 jaar na de introductie, was de auto nog steeds zonder concurrenten. De auto was een vooruitstrevend ontwerp en geen van de andere autobouwers kwamen met hun tegenhangers, dus Rover hoefde ook niet innovatief te zijn. Ze vertrouwden volkomen op het ontwerp en de het feit dat het zo’n briljant ontwerp was.

In 1980 kwam er geld vrij om nieuwe ideeen op de Range Rover los te laten en Rover kwam met het idee om wat specials te ontwikkelen die zich zouden onderscheiden van de ‘gewone’ Range Rover. Deze bestonden uit een 5-deurs versie (geinspireerd door Monteverdi), een model met een automatische versnellingsbak en er werd als een specialty een Vogue model ontwikkeld. Ook werden er ideeen geboren om het uiterlijk van Range Rover rigoreus aan te passen, zie hieronder een voorbeeld. Gelukkig werd het onderstaande ontwerp nooit doorgevoerd, want ik vind het een lelijk ding!

Al gauw werd de 5-deurs versie een groot succes en na 3 jaar werd deze meer verkocht dan de originele 3-deurs versie. De “Vogue” versie, die oorspronkelijk “In vogue” heette, werd in 1983 uitgebracht en 1984 ging het zelfs in productie. In de jaren ’80 werd er behoorlijk meer verbeterd aan de Range Rover, wat ze in de jaren zeventig nalieten. Bijna elk jaar kwam er weer een technische verbetering en de bekleding werd ook regelmatig ge-update. Een overzicht van de verbeteringen;

1981: een 5-deurs model werd aangeboden
1982: Land Rover bood nu zelf een automaat aan in de Range Rover
1983: De 5-versnellingsbak werd geintroduceerd
1984: Een vogue versie ging in productie
1985: De V8 kreeg nu een brandstof ingespoten systeem ipv de caburateurs
1986: Een 2.4-liter VM diesel werd aangeboden als alternatief voor de V8
1988: Een luxe versie, namelijk Vogue SE model, werd geintroduceerd
1989: De V8 werd uitgeboord tot een 3.9 liter motor

In 1992 kwam Rover met een extra luxe versie van de Vogue, namelijk de LSE. Deze werd met 8 inch verlengd tot 108 inch en gaf zo behoorlijk wat ruimte voor de passagier op de achterbank. Een foto van deze verlengde Range Rover vind je hier;

Deze Range Rover werd ook met een andere innovatie uitgerust, namelijk ECAS (Electronically Controlled Air Susupension). Deze nieuwe vering had wat voordelen, als je achterin zwaar beladen was kon de vering het achterover hellen compenseren en bij hogere snelheden wordt de koets wat verlaagd zodat hij stabieler is en beter weggedrag vertoont. Een ander voordeel is nog dat hij als hij geparkeerd is geheel “door zijn hoeven gezakt” is welk het in- en uitladen vereenvoudigt. Verder werd de VM-diesel optie vervangen door de 200tdi van Land Rover zelf en werd de 4,2L V8 een optie voor de Range Rover.

Na 25 jaar productie kwam er rond 1994 een einde aan het klassieke model Range Rover welke na het uitbrengen van zijn opvolger de Range Rover Classic (of RRC) wordt genoemd. Ik zeg expres 25 jaar, want in 1994 kwam het nieuwe model uit, maar pas in 1996 rolde de laatste Range Rover Classic van de productie band af. De Range Rover kreeg een hoop verbeteringen en een nieuwe koets en dit resulteerde in het model de Range Rover P38A;

Het design van het nieuwe model was een resultaat van een ontwerp wedstrijd binnen en gedeeltelijk buiten het Land Rover bedrijf en uiteindelijk won een ontwerp dat bedacht was in het Land Rover bedrijf. Een ontwerp dat later behoorlijk wat kritiek zou krijgen als saai en niet spannend. Toch waren er een hoop verbeteringen in dit nieuwe model. Er was een verbeterde stroomlijn, binnenbekleding, electriciteitshuishouding, irritante bonken en schokken van de aandrijflijn waren weggenomen en men had niet meer het gevoel bevroren of juist verbrand te raken van de airconditioning. P38A was trouwens een samensmelting van Project (of Project Pegasus, daar is nog wat onduidelijkheid over) en 38A, welke het nummer van het gebouw was waar de mensen die met de nieuwe Range Rover bezig waren zaten.

In 1993 werd de Range Rover uitgerust met ETC (Electroninc Traction Control) en de ECAS (Electronically Controlled Air Susupension) welke geintroduceerd werd bij de LSE werd standaard op alle modellen. In 1998 kwam een 50th Anniversary versie uit van de Range Rover met allerlei luxe eigenschappen zoals bijvoorbeeld 18″ velgen.

Terwijl de Range Rover Classic na ongeveer 25 jaar gepensioneerd raakte werd de Range Rover P38 na 7 jaar al opzij gezet voor een nieuwe versie. Men vond dat het weer tijd werd voor de Range Rover om met kop en schouders boven de concurrenten uit te steken en een nieuw model, L322 of Series III, werd in 2002 op de Detroit Motor Show gepresenteerd.

Deze Range Rover heeft rondom onafhankelijke wielophanging, een BMW V8 benzine motor of een BMW 6 cylinder diesel motor. En er is geen los chassis meer te vinden, maar hij heeft een zelfdragend carrosserie. De wielbasis is uitgebreid tot 113 inch en het design van de auto is in opdracht van BMW geheel opnieuw uitgevoerd, persoonlijk vind ik de moderne uitstraling met een knipoog naar het verleden erg geslaagd. Verder ga ik niet teveel op de details in omdat de nieuwe Range Rover niet meer binnen mijn hobby past (de P38 overigens ook niet) en wellicht dat we over 20 jaar net zo vol met liefde over de “Series 3” kunnen praten als we over “Series 1” (oftewel Range Rover Classic) nu doen. Wil je meer over de nieuwste Range Rover weten dan kan je hier een interessant betoog lezen en verder kan je hier kijken voor een extra model die bij de Range Rover is gekomen, namelijk de Range Rover sport.
Een foto van dit extra model vind je hieronder;

De Range Rover kan je zeker een icoon in de auto-industrie noemen, hij gebruikte als terreinwagen al eerder luxe onderdelen als schroefveren, schrijfremmen en bood een bepaalde luxe die andere autobouwers toen nog niet kon evenaren. Je zou bijna met zekerheid kunnen zeggen dat de luxe SUV zoals de BMW X5 en Mercedes-Benz M Class gebaseerd is op de Range Rover en dan kunnen ze nu nog niet de terreinvaardigheid evenaren die de Range Rover biedt.

Bronnen, bij het schrijven van dit verhaal heb ik veel geput uit de volgende websites;

Hieronder zie je twee Range Rover Classics, waar links 1 van de eerste modellen is in 1970 en rechts een van de laatste modellen rond begin jaren 90, dus zo’n 20 jaar later.

Ik kreeg het onderstaande verhaal van John Fongers, een interessant gegeven wat ik helaas ook niet op internet heb kunnen checken, dus als iemand anders hier nog een idee over heeft?

Goed verhaal, wat ze nooit iemand hebben verteld is dat de lange veerwegen van de RR gestolen zijn van de Peugeot 404!

De Pigot 404 (zoals ie in Afrika werd genoemd) was tijdens de droge periodes gewoon beter bruikbaar dan een Land Rover, hij was betrouwbaarder en simpeler omdat de cardanas door een buis loopt en de motor, versnellingsbak, cardanas en achteras als het ware een geheel vormen waar geen stenen stof of andere ellende bijkan komen
Omdat de veerwegen van de 404 idioot lang zijn, was deze hierdoor zeer geschikt voor de Afrikaanse ondergrond.

Ik heb beide auto’s gehad, een Classic Vogue uit ’94 en een 404 uit ’67 en het is me altijd opgevallen dat de veerkarakteristiek zo op elkaar lijkt.

Misschien ook iets voor u