Kan er iemand voor me zorgen?

“Hoi, ik ben Floris en 36 jaar en niet in staat om voor mezelf te zorgen. Ik heb iemand nodig die me de gevaren van het leven wijst en me beschermt tegen al het kwaad in de wereld. Als ik gewond raak dan moet tot de bodem uitgezocht worden en in de toekomst voorkomen worden. Ik ben ontzettend kwetsbaar en fragiel en kan zelf niet nadenken. Ik heb een hogere macht nodig om voor me te zorgen.”

Zo heb ik nu je aandacht?
Dit bovenstaande schiet in mijn hoofd op als satire als ik de nieuwsberichten lees, de borden langs de weg zie en de mensen om me heen hoor. We wonen in een drukke maatschappij waar het ieder voor zich is en haast kinderlijk in verantwoordelijkheden.

Vanochtend lees ik het nieuwsbericht: Haaksbergen niet alert bij verlenen vergunning monstertruckshow En ik hoor mijn kinderlijke ik weer opgelucht ademhalen. Als ik daar in het publiek had gestaan dan was het in ieder geval niet mijn schuld geweest. We hebben een schuldige gevonden!

Maar ik had daar niet gestaan in het publiek. Denk ik. Als ik de beelden zie:

Dan staan de mensen er echt heel dicht op. Je kunt je natuurlijk afvragen of het slim is dat de gemeente de vergunning afgeeft, maar je moet ook eens bedenken; Wat doen die mensen in hemelsnaam daar achter dat dunne hekje in het verlengde van de Monstertruck? Als ik de video beelden bekijk dan heeft de truck net ruimte genoeg om te draaien voor de hekken om nog een keer over de auto’s heen te rijden. Er hoeft dus maar iets mis te gaan en de mensen er direct om heen zijn de dupe. Helaas is dit ook gebeurd. Is het dan slim om daar te staan?

Als je in de dierenwereld iets verkeerd doet dan word je meteen afgestraft en kan je het wel eens met de dood bekopen. Dieren worden daardoor voorzichtiger. Kunnen we voorkomen dat er mensen dood gaan? We zijn er hard bezig met een poging in ieder geval. Een aantal feesten mogen niet meer georganiseerd worden. In het verkeer worden de maximale snelheden verlaagd en flink geflitst. Veel regels worden opgelegd om elke vorm van kwetsuren uit te sluiten. Overal moeten certificeringen voor worden gehaald en misschien kan je straks niet eens meer op je kind passen als oma zonder een certificaat.

In Noord-Holland zit ik nu tandenknarsend achter een auto die 70 rijdt omdat je er maar 80 mag. Vroeger konden we daar legaal 100 rijden. Inhalen mag ik niet, want kilometers lang worden de wegen gescheiden met een dubbele streep. Waarom? Omdat waarschijnlijk mensen vroeger ongelukken veroorzaakten omdat ze onverantwoordelijk inhalen. We worden als vee over banen geleid, waar we nu nog met (80+80=) 160 km langs elkaar schieten op een provinciale weg is dat straks misschien niet meer mogelijk. Veel te gevaarlijk. Nergens wordt geaccepteerd dat een risico van het leven is dat je dood gaat. En de dood komt altijd onverwacht en is altijd tragisch. Zeker als het kinderen of jonge mensen betreft. Is het daarom niet belangrijk om eigen verantwoordelijk meer te stimuleren? Het darwinisme weer wat meer terug brengen in het leven in plaats van alles wat ook maar iets van risico heeft te verbieden. Als je deze lijn doortrekt mag ik over 20 jaar misschien niet eens meer motorrijden.

Misschien is het mens eigen om onze verantwoordelijkheden af te schuiven. Vroeger lieten we ons leven over aan god en als ons iets overkwam dan was dit het plan van deze god. Nu hebben we de overheid die voor ons zorgt. Zo zoeken wij steeds als schapen een herder die ons leidt en beschermt. En we hebben een excuus om te klagen, want zonder eigen verantwoordelijkheden hoef je ook nooit schuld op je te nemen.

Als ik de burgermeester van Haaksbergen zou zijn zou ik zorgen dat mijn gemeente nooit meer iets organiseert. Dat in het dorp een 30km zone wordt ingericht en buiten het dorp 60km. Daarna raad ik iedereen aan om thuis een Netflix abonnementje te nemen en lekker thuis te blijven. Het wordt oersaai, maar niemand kan je aanspreken op onveilige situaties.