Jezus wat heftig. 129 mensen die niet actief bezig waren met anti-ISIS, anti-moslim of iets dergelijks zijn in Parijs gestraft voor bombardementen die Frankrijk uitvoert in Syrië. Mijn broer Bart gaat af en toe naar Parijs en had daar tussen kunnen zitten. Afgeslacht uit haat voor anderen. Wat is een logische reactie op zulke haat? Meer haat?
Geert Wilders roept nu nog harder dat de grenzen dicht moeten. Angst voor buitenlanders. Is dat niet juist waar terror-isme, terror/angst, om gaat? Amerika had de grenzen goed dicht, vliegvelden hadden enorme veiligheidsmaatregelen en toch kon men vliegtuigen in gebouwen vliegen en zo bijna 3.000 mensen doden en meer dan 6.000 mensen verwonden. Grenzen dicht. Nog meer polariseren. Is dat de oplossing?
Ik zie reacties op internet waar ik echt van schrik. Iedereen roept maar wat:
Allemaal de schuld van het westen, white privilege, discriminatie en bovendien een zionistische comlot. Als ik sommige IDIOTEN op mijn facebook mag geloven dan.
Panos88 – Geenstijl.nl
Allerlei theorieën, makkelijk denken…
De aanslagen in Parijs zijn gericht tegen onze westerse manier van leven, zeggen Parijzenaars. We vinden het namelijk fijn om samen op een terras te zitten en gezellig te eten in een restaurant. We gaan graag naar een sportwedstrijd en we houden van dansen en muziek.
Rita V – VK opinie
Dus het is jaloezie? Het is een troostende gedachte dat ze jaloers zijn, dat betekent dat wij iets moois hebben.
Maar het kan nog erger.
Hoe durft iemand zoiets te zeggen? Ik heb er geen woorden voor. Ik snap woede, maar dat betekent niet dat je zomaar alles kan zeggen. Dit zou uit een mond van een Jihadist kunnen komen.
Over haat gesproken. Hoe is zo’n iemand anders dan de ISIS mensen die zo over ons praten?
Ik zou ons, de Nederlanders, graag als tolerant volk zien. Ooit boden wij plaats voor de mensen uit Joegoslavië. Zo praten over mensen is één van de redenen dat de balkan oorlog uitbrak.
En het meest polariserende en waar hij zichzelf meteen diskwalificeert is Geert Wilders;
STOP!
Stop en denk na. Ik heb met aardig wat mensen contact die moslim zijn. Ik was op vakantie en werd omringd door mensen die streng-gelovig zijn en de wekker om half 5 zetten om te bidden. Je kunt niet 1,5 miljard mensen over één kam scheren omdat een klein percentage het geloof gebruikt om haat te zaaien. Het vervelende is dat dàt in het nieuws komt. En niet dat in een aantal landen waar het merendeel Moslim een vrouw als regeringsleider hebben gekozen. We focussen ons steeds maar weer op de negatieve aspecten van de Islam en projecteren dat op mensen die we niet kennen. Ik wil de mensen waarmee ik op vakantie was in Egypte niet diskwalificeren als mens omdat ze moslim zijn. Ik wil mijn collegae waar ik in het verleden mee gewerkt heb niet diskwalificeren omdat ze een ander geloof hebben.
Tweet, Kash Ali
We drukken zo onschuldige mensen in een hoekje alleen maar om het geloof. En als ze dan een verkeerde opmerking maken op tv, Facebook, in een forum dan slaan we ze daar weer mee om de oren. Voor een hedendaagse Moslim is het ondoenlijk om zonder vooroordelen bekeken te worden. Wij schuiven de schuld af op de Jihadisten, op het intolerante geloof, maar de enige die er wat aan kan doen zijn wij zelf en hoe wij met mensen om gaan. Uiteindelijk zijn wij de intoleranten als we mensen niet de ruimte geven om te geloven wat ze willen zonder dat ze kwaad doen. En dat doet 98% van de moslims.
Wat ISIS wil is dat er een strijd ontstaat tussen Islam en de rest. En weet je wat het verschrikkelijke is? Ze slagen er in. Want als wij de Islam buitensluiten dan sluiten we zoveel mensen, kinderen en vrouwen buiten. En waarom? Omdat ze Moslim zijn? Op de eerste plaats zijn zij mensen, net zoals jij en ik. Hollande roept dat het oorlog is en bij ISIS juichen ze. Ze worden serieus genomen.
Islam is niet de vijand. Het is intolerantie.
Val niet in dezelfde valkuil door intolerant te worden.
Hoe moeten we dan met het verdriet en de boosheid om gaan? Door te beginnen met rouwen en praten over onze angsten. Dit soort momenten, een piano bespelen is een prachtige manier:
John Lennon:
Imagine there’s no countries
It isn’t hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion too
Imagine all the people
Living life in peace…You may say I’m a dreamer
But I’m not the only one
I hope someday you’ll join us
And the world will be as one
Hij vraagt om met hem mee te dromen. Niet om (terug) te vechten.
Om mijn stuk wat te onderbouwen heb ik een artikel en een aantal filmpjes opgezocht. Het kijken kost wat meer moeite dan je profielfoto in de Franse vlag kleuren zetten of zomaar dingen roepen:
Whatsappen na Parijs: hoe Hanna haar vader een lesje leert
Lees verder in het artikel: Whatsappen na Parijs: hoe Hanna haar vader een lesje leert of deze ‘mirror‘.
David Van Reybrouck in brief aan Hollande: “U geeft waar de terroristen op hoopten: een oorlogsverklaring”
link naar het artikel: David Van Reybrouck in brief aan Hollande: “U geeft waar de terroristen op hoopten: een oorlogsverklaring” en een ‘mirror‘.
Overigens reageert Tijs Synaeve er behoorlijk fel op: We’re pretty fuckin’ far from okay, mijnheer Van Reybrouck. Ik denk niet dat David van Reybrouck zegt dat het onze schuld is. Ik snap de emotie van Tijs wel, toch is relativeren de enige logische weg. Pijn, verdriet en angst voelen en daarmee dealen ipv exploderen en terugslaan.
Hieronder een gesprek tussen een atheïst en een moslim.
