Auto is weg… Lang leve de motor!

Even een omgekeerde wereld, want iets meer dan zes jaar geleden schreef ik het omgekeerde. Toen kreeg ik van YACHT, mijn toenmalige werkgever, een lease-auto en dat was voor het eerst dat ik een lease-auto had. Ik was er zo trots op dat de motor wat vaker stil bleef staan. Ik schreef toen in een blog-post:

Nu ben ik gedegradeerd naar ook zo een filerijder… koekblikker… doosjeszitter… sardientje… eenheidsworst… leasebak-rijder… gevaar-op-de-weg… etc. etc. Zal ik in de file moeten aansluiten.

Eind 2005 had ik na een “ga-terug” ongelukje zelfs mijn motor verkocht! En het zou duren tot november 2010 dat ik weer een motor zou bezitten. Tussendoor kon ik nog even het gevoel terug krijgen door een motor van een vriend terug te rijden nadat hij zijn rijbewijs moest inleveren of een vriendin die me liet rijden en zelf achterop ging zitten. Nu bezit ik weer een goed werkende motor en het gevoel komt weer helemaal terug!

Nu ben ik weer gepromoveerd naar een koene motor-ridder 😛 Een man die in een harnas van motorkleding vrij over de weg zwerft, niet meer gevangen in een stalen kooitje. Het is weer fijn om losgelaten te worden op een motor. Mensen worden ook meteen weer een stuk bezorgder: “Doe je wel voorzichtig?” vroeg mijn broertje Bart vanochtend toen ik bij hem weg reed. 🙂  Eerlijk gezegd ben ik voorzichtiger op de motor dan met de auto. In de auto kan je naast over het asfalt zoeven namelijk ook internetten, Twitteren, Facebook checken, bellen, sms-en, mailen, oefenen voor de nieuwe popstars en nog veel meer. Op de motor kan je… voor je uit staren, je gedachten de vrije loop laten en een beetje muziek luisteren. Ik let veel meer op andere auto’s en het verkeer. Zo kan ik mijn nummerbord fascinatie weer volop voeden en allerlei lettercombinaties worden tijdens een rit gevormd door rare zinnen. Het is weer leuk om op de motor te zitten.

Ik zag een reclame campagne voor de motor van de Bovag, grappig.