,

Mijn ik van 30 jaar

Interessante tekst…

Soms roep ik mijn ikken bij elkaar,
heb inmiddels een aardig reservoir.

Als ik dan vraag zeg welke ik is eigenlijk waar,
“Misschien IK wel”, zegt dan mijn ik van 30 jaar,
van al mij ikken is hij de grootste twijfelaar.

Mijn ik van 30 is namelijk niet tevreden
en weet eigenlijk niet eens echt waarom
Heeft een baan en een vriendin,
maar het loopt niet naar zijn zin;
moet hij doorgaan zo of moet het roer eens om.

Mijn ik van 30 jaar is terug gekomen,
van zeker weten, zwart & wit en ik heb gelijk

Hij nuanceert met zijn verstand de waarheid,
tot een diamant, die steeds van kleur verandert als je anders kijkt

Hij geeft absoluut het voordeel aan de twijfel.
Maar soms krijgt hij ineens zo’n heimwee naar
dat geloof in idealen
van zijn uitgesproken ik van 20 jaar.

Kijk daar kiest hij nog een keertje voor de vrijheid
Maakt zijn verkering uit en zegt zijn baantje op.
Maar hij heeft zich vreselijk vergist,
hij heeft veelt te snel beslist
en kan geen kant met al die nieuwe vrijheid op.

Kijk daar wordt hij wakker met een kater
De grote vrije ongebonde twijfelaar
Kwam zijn moeder maar met een glaasje water

Ach was hij maar weer 16 jaar.
Was hij maar weer veilig 16 jaar.

Maar mijn ik van 30 jaar wordt nooit geen 16 meer
Hij wordt al aangesproken met meneer.

Harrie Jekkers – De ikken van 30 jaar
https://youtu.be/jP5AEdhCHXM?t=6m25s