duiken; kwaliteit of kwantiteit
Tja, dit jaar ben ik niet zoveel aan duiken toegekomen als ik zou willen door allerlei omstandigheden. Maar toch als ik terug denk aan dingen die ik allemaal al gezien heb in 2008 dan mag ik toch niet klagen en het jaar is nog niet eens voorbij! Al vroeg in het jaar begon het… een snotolf spotten met Linda en daarna slakjes kijken met Peter of met Linda en nu net afgelopen weekend heb ik voor het eerst in Nederland een zeepaardje en zeedahlia gezien! Mijn jaar kan niet meer stuk. Zat eens te denken…… Even een lijstje maken;
De snotolf
Iemand zei dat hij bij de nieuwe kerkweg zat, wij kijken, maar daar waren we niet de enige in. Als een gekken ging iedereen op zoek naar de Snotolf en hij was ook redelijk makkelijk te vinden. Want hij zat bij de reefballs. Ik schrok een beetje van het formaat! Het is een forse vis! Het is bijzonder om hem te zien, want grotendeels van het jaar vertoeft hij op andere plekken, maar in paringstijd komt hij dicht bij de oppervlakte om bekeken te worden.
De duik zelf en hier meer over de snotolf.
Zeekatten of Sepias
Vorig jaar had ik ze gemist omdat ik in die periode niet zo duikerig was, maar dit jaar zou ik ze zeker niet missen! We hadden zelfs nog tentjes neergezet onder de bezielende leiding van Joop Stalenburg om ze een veilig onderkomen te bieden. Die van Robertino was het stevigst en daar heb ik dan ook mijn eerste zeekat gezien. Ook hier weer; wat is zo’n beest groot! Het zijn reuzen vergeleken met die kleine sepiaatjes in warm water.
De duik zelf en hier meer over zeekatten.
Grote vlokslak
Naaktslakken heb ik er nu heel veel van gezien. Het begon een beetje met Johanna die een poging deed ze me aan te wijzen. Maar tijdens mijn tripje op de Rijnland III begon ik ze pas echt te zien samen met Peter en later nog eens met Linda vanaf de Panda. Zoveel dat je ze haast niet kon tellen en toch werd het niet saai. Een naaktslak onder water ziet er mooi uit!
De duik zelf en hier meer over de grote vlokslak.
Dodemansduim
Het enige soort van koraal dat we in Nederland hebben. Dodemansduim. Ook deze heb ik bij de nieuwe kerkweg voor het eerst gezien, per ongeluk met Jenny toen we even op zoek waren geweest naar de Snotolf. Het was een raar pluizig dingetje en ik heb er nog een paar keer naar gedoken om ze goed te bekijken.
De duik zelf en hier meer over dodemansduim.
Blauwtipje
Vorig jaar werd ik er al mee getrakteerd vanaf een foto, maar dit jaar zag ik hem voor het eerst zelf. Een blauwtipje! Na een groot aantal slakkenvolle duiken met Peter kon ik er een hoop afvinken. Geweldig! Ook dit is een “vieze naaktslak”, nou niet onder water, daar steekt hij vier zijn blauwe punten omhoog.
De duik zelf en hier meer over een blauwtipje.
Babysnotolfje
Alsof een echte snotolf nog niet genoeg was kwam ik ook nog een baby snotolf tegen. Zo’n klein schepsel zie je ook niet vaak. We waren met zijn drieen aan het duiken en ineens wijst Heidi op een groot blad zeewier waar een lief klein visje zich op vastgezogen had. We wisten het nog niet zeker, maar later checkten we het nog even; een lief klein nieuw snotolfje.
De duik zelf.
Groene wierslak
Weer een slakje, maar vooruit. Peter en ik waren zo blij en we vonden het zo stoer dat we een groene wierslak gezien hadden. Eindelijk konden we ook die afvinken. Maar… de duik erna kwamen we terug op onze opluchting. Daar kwamen we zo ontzettend veel groene wierslakken tegen dat het niet leuk meer was. Maar daar konden we ook witte en rode “groene wierslakken” treffen. Het was erg interessant, maar ineens zoveel overvloed was… verrassend.
De duik zelf en hier meer over het groene wierslakje.
Steur
Het is een beetje smokkelen, want ik heb er ook een glimp van gezien in oktober 2007. Maar zoveel en zo goed dichtbij als ik in 2008 heb gezien heb ik nog nooit en had ik uitgebreid de tijd om ze te bekijken. Met hun baardharen en haai achtige verschijning. Uiteraard is het niet helemaal eerlijk, want ik heb ze in grote aquaria gezien genaamd steengroeves waar ze gevoerd worden. Maar toch, “in het wild gespot” tijdens een relaxed duikje met Rob en later nog eentje met Esther.
De duik zelf en hier meer over de steur.
Zeedahlia
Een zeedahlia? Ik zie het vaak op de MOO-formulieren staan die ik invul, maar ik moet altijd 0 invullen. Nu sprak ik Rob Maller en zijn vrouw (weer bij de nieuwe kerkweg, toeval?) en die wisten er wel twee. Maar Rob zou me er dan eentje showen. Met zeer sprekende gebarentaal onder water bracht hij me naar een bepaalde japanse oester op een bepaalde diepte en spontaan gaf hij me een hand; Gevonden! Een mooi rood exemplaar prijkte ons tegemoet en na wat foto’s van Rob heb ik hem goed bestudeerd.
De duik zelf en hier meer over de zeedahlia.
Zeepaardje!!
Huh in Nederland? Ja! Hier in ons koude water zit een zeepaardje en ik heb hem afgelopen zondag kunnen bekijken. Robertino had hem al gezien en schepte heel terecht ook op met zijn foto en plaagde me een beetje dat ik hem niet gezien had. Maar nu kan ik ook zeggen dat ik hem gezien heb en ik heb hem zien zwemmen. Het is een olijk beestje. Nog nooit eerder zag ik een zeepaardje, in Bonaire hebben we er naar gezocht en in Nederland gevonden.
De duik zelf en hier meer over het zeepaardje.
Bruine plooislak
Vooruit, weer een naaktslak, maar ook dit beestje is een mooi ding. Hij is mooi bruin met spikkeltjes. Dus dat is de moeite van het speuren waard. Ook zijn het kleine schepsels en is het al knap om er eentje te vinden. (denk ik)
De duik zelf en hier meer over het zeepaardje.
Een mooi jaar was het en we zijn pas op 3/4, dus ik ben nieuwsgierig wat de rest van het jaar me zal brengen! Mijn buddies bedankt in ieder geval voor de mooie duiken al dit jaar!