Sepia’s

In de maanden mei en juni worden onze wateren opgevrolijkt door allerlei rare beesten. Het zijn inktvissen en als ze overlijden dan wordt hun rugschild in een vogelkooi gelegd voor de vogels.

Deze beesten die muisstil in de stroming kunnen liggen terwijl jij als duiker je moet vastdrukken op het zand om in de stroming op de plek te blijven om ze te bekijken. Terwijl een hoop ogen op ze gericht zijn maken zij zich comfortabel om te paren en eitjes aan stokken, fuiken en touwen te knopen.

Sepia’s of de gewone zeekat komt elk jaar als de watertemperatuur rond de 12 a 13 graden schommelt om eitjes te hangen op de plek waar ze zelf ooit geboren worden en zo zwemmen ze ongeveer 3 a 4 keer in hun leven ons zoute water ingezwommen.

Dit jaar zag ik ze voor het eerst onder de zeelandbrug. Gelukkig hadden we besloten om een uur voor de kentering te duiken en hebben we ze redelijk rustig kunnen bekijken. Toen we het water uitkwamen stonden er 30 buddies op de kant te wachten op hun beurt om het water in te wandelen.

Deze foto hierboven is trouwens genomen door Rob Maller terwijl ik naast hem lag. Het zicht was niet best, maar het is een mooie foto geworden.